ارزیابی کارآیی جدایههای Trichoderma و Bacillus در کنترل بیولوژیک پژمردگی فوزاریومی خربزه
نویسندگان
چکیده مقاله:
در این تحقیق، کارآیی سه گونهی spp. Trichoderma و دو استرین باکتری Bacillus spp. در کنترل بیولوژیک Fusarium oxysporum f. sp. melonis عامل پژمردگی فوزاریومی خربزه در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرارگرفت. آزمونها در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار انجام شد و برای مقایسهی میانگینها از آزمون LSD در سطح احتمال یک درصد استفاده شد. نتایج بررسیهای آزمایشگاهی روی کارآیی عوامل قارچی کنترل بیولوژیک نشان داد که در آزمون کشت متقابل به دو صورت قرارگیری همزمان و غیر همزمان عوامل کنترل بیولوژیک و بیماریزا، بهترتیب Trichoderma harzianum 6 و T. viride 10 با 70 و 59/52 درصد بیشترین میزان بازدارندگی را روی رشد پرگنهی عامل بیماریزا داشتهاند. همچنین، آزمون ترکیبات فرار آنها مشخص نمود که بیشترین میزان بازدارندگی رشد پرگنهی عامل بیماریزا (5/31 %) به T. harzianum 6اختصاص داشته است. از طرف دیگر، نتایج بررسیهای آزمایشگاهی روی کارآیی عوامل باکتریایی کنترل بیولوژیک نشان داد که در آزمون تقابل و تولید ترکیبات فرار، بیشترین میزان درصد بازدارندگی رشد پرگنهی عامل بیماریزا بهترتیب 5/30 و 37/12 درصد به Bacillus spp. 62 وBacillus spp. 15اختصاص داشته است. در بررسی ترکیبات مایع خارج سلولی قابل نفوذ در آگار، کلیهی استرینهای باکتری مورد مطالعه، مانع رشد پرگنهی عامل بیماریزا گردیدند. در آزمایشات گلخانهای مایهزنی گونههای تریکودرما و استرینهای باکتری بهصورت بذرمال استفاده شد. درصد گیاهان زنده در گلدانهایی که از استرینهای .Bacillus spp و مخلوط بین گونههای .Trichoderma spp تیمار شده بودند و همچنین شاهد بدون عامل بیماری 100 درصد بود. اما در سایر تیمارهای مورد استفاده نسبت به شاهد سالم از 2/65 تا 38/79 درصد متغیر بود.
منابع مشابه
ارزیابی کارآیی جدایه های trichoderma و bacillus در کنترل بیولوژیک پژمردگی فوزاریومی خربزه
در این تحقیق، کارآیی سه گونه ی spp. trichoderma و دو استرین باکتری bacillus spp. در کنترل بیولوژیک fusarium oxysporum f. sp. melonis عامل پژمردگی فوزاریومی خربزه در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرارگرفت. آزمون ها در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار انجام شد و برای مقایسه ی میانگین ها از آزمون lsd در سطح احتمال یک درصد استفاده شد. نتایج بررسی های آزمایشگاهی روی کارآیی عوامل قارچی کنترل...
متن کاملارزیابی توانایی کنترل بیولوژیکی پژمردگی فوزاریومی خربزه توسط Trichoderma spp. و Bacillus spp.
برای بررسی امکان کنترل بیولوژیکی Fusarium oxysporum f. sp melonis عامل پژمردگی فوزاریومی خربزه سه گونه Trichoderma و دو سویه باکتری Bacillus sp. در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفتتند. در آزمون کشت متقابل هم زمان جدایهT. harzianum 6 با قارچ عامل بیماریزا70 درصد و در کشت غیر هم زمان با عامل بیماریزا جدایه T. viride 10 با 59/52 درصد باعث بیشترین بازداری از رشد میسلیومهای عام...
متن کاملارزیابی توانایی کنترل بیولوژیکی پژمردگی فوزاریومی خربزه توسط Trichoderma spp. و Bacillus spp.
برای بررسی امکان کنترل بیولوژیکی Fusarium oxysporum f. sp melonis عامل پژمردگی فوزاریومی خربزه سه گونه Trichoderma و دو سویه باکتری Bacillus sp. در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفتتند. در آزمون کشت متقابل هم زمان جدایهT. harzianum 6 با قارچ عامل بیماری...
متن کاملارزیابی استرین هایStreptomyces برای کنترل بیولوژیکی بیماری پژمردگی فوزاریومی خربزه
اثر کنترل کنندگی سیزده استرین Streptomyces شامل 8 استرین جدا شده از خاک اطراف ریشه بوته های جالیز در ورامین و 5 استرین جدا شده از خاک اطراف ریشه فلفل در استرالیا روی Fusarium oxysporum در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج نشان داد که همه استرین های Streptomyces در روش های کشت متقابل و سلوفان، رشد عامل بیماری را به میزان 33/13 تا 16/99 درصد کاهش دادند. دادند . در هنگامی که...
متن کاملارزیابی تأثیر تیمار بذر با جدایههای مختلف تجاری و بومی Trichoderma harzianum در کنترل پژمردگی فوزاریومی خربزه
در این پژوهش کارآیی سه جدایه قارچ harzianumTrichoderma بهدست آمده از ترکیبات تجاری تریانومپی، تریکومیکساچ-وی، تریکوفانگاس و دو جدایه بومی Th1 و Th2 این قارچ از نظر کنترل بیماری پژمردگی فوزاریومی خربزه به روش تیمار بذر در آزمایشگاه و گلخانه ارزیابی شد. در آزمایشگاه بذور مایهزنی شده با بیمارگر و ترکیبات تجاری و دو جدایه بومی، از نظر میزان جوانهزنی بررسی شدند. نتایج نشان داد جدایههای تریانو...
متن کاملارزیابی استرین هایstreptomyces برای کنترل بیولوژیکی بیماری پژمردگی فوزاریومی خربزه
اثر کنترل کنندگی سیزده استرین streptomyces شامل 8 استرین جدا شده از خاک اطراف ریشه بوته های جالیز در ورامین و 5 استرین جدا شده از خاک اطراف ریشه فلفل در استرالیا روی fusarium oxysporum در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج نشان داد که همه استرین های streptomyces در روش های کشت متقابل و سلوفان، رشد عامل بیماری را به میزان 33/13 تا 16/99 درصد کاهش دادند. دادند . در هنگامی که...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 2 شماره 1
صفحات 43- 55
تاریخ انتشار 2014-05-22
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023